Αναμνήσεις ζωής.
Ασπρόμαυρες φωτογραφίες μιας άλλης εποχής, ένας δρόμος
ιδανικός για βόλτα τις Κυριακές. Χρόνια
όμορφα , χρόνια ξέγνοιαστα. Σήμερα ακούει
κανείς μόνο το αγκομαχητό των αυτοκινήτων
στις ατέλειωτες ουρές που
κάνουν στα φανάρια.
Κορίτσια που σπουδάζουν και γυμνάζονται, κορίτσια που
συναγωνίζονται τους άνδρες στον στίβο της ζωής και της δουλειάς.
Στα ξύλινα θρανία του σχολείου, συντροφιά με κάποιον άλλο ή
άλλη να μοιράζονται την αγωνία , τη χαρά, την επιβράβευση και την επιτίμηση. Θέμα
έκθεσης στα μαθητικά μας χρόνια: « η παρακαθημένη μου».
Αρρένων: Ιστορία χρόνων αναμνήσεων προόδου και επιτυχιών.
Άξιοι συνεχιστές οι σημερινοί
εκπαιδευτικοί, μαθητές και γονείς που με συνέπεια και εργατικότητα τηρούν την παράδοση αυτή. Ζήσαμε στιγμές συγκίνησης
και χαράς μαζί τους.
Στιγμές σκληρής δουλειάς , αλλά και χαλάρωσης. Η αγωνία για
την επιτυχία των μαθητών, αλλά και οι μοναδικές στιγμές για σύσφιξη των σχέσεων
με ένα ποτηράκι. "Στην υγειά όλων"!
Πένες ξεχωριστές δουλειές που έμειναν στην αιωνιότητα.
Είμαστε ευτυχείς που υπηρέτησαν στα σχολεία μας άριστοι εκπαιδευτικοί.
Διακρίσεις και βραβεία σε όλους τους τομείς. Στην επιστήμη,
στην έρευνα, στην άσκηση , στον
πολιτισμό. Άξιοι κι’ οι μαθητές που μαθητεύουν κοντά σ’ αυτούς τους υπέροχους
δασκάλους.
Μπροστάρηδες οι εκπαιδευτικοί στα κοινά, στον εθελοντισμό,
αλλά και στους οργανωμένους συλλόγους Πολιτισμού. Πρώτοι σε όλες τις
εκδηλώσεις,της πόλης με κείμενα , ομιλίες, αλλά και κάθε εργασία πνευματική και χειρωνακτική.
Δίψα για μάθηση, ενημέρωση και κατάκτηση των νέων
τεχνολογιών.
Εμπνέουν και ευαισθητοποιούν τους νέους. Στηρίζουν και
οδηγούν τους νέους στην αλήθεια και στην επιτυχία. Συμπαρίστανται στα αδιέξοδα.
Ανοίγουν καινούριους δρόμους και βοηθούν στο να δώσουν χρώμα
στη ζωή τους. Γεμίζουν με μέλος και χαρά τα όνειρά τους.
Εκπαιδευτικοί και προσωπικό του σχολείου αναδεικνύουν τις
ομάδες και δίνουν ώθηση και στήριξη για κατάκτηση της επιτυχίας.
Σχολεία που έκλεισαν και σχολεία που θα κλείσουν. Οι
αναμνήσεις και οι στιγμές, η ζεστασιά των ανθρώπων θα μείνει αιώνια. Δημοτικές
αρχές και πρόσωπα που δύσκολα κανείς ξεχνά,
αρωγοί πραγματικοί σε κάθε βήμα των νέων.
Νέστορες της πολιτικής και της παιδείας. Η απλότητα και το
απέριττο στη ζωή, η βαθιά ανησυχία για την καθημερινότητα, τις εξελίξεις,
οικονομικές και πολιτικές, η αγωνία για το περιβάλλον, αλλά προ πάντων η αγάπη για τη νιότη και τη ζωή.
Μέθη χαράς και αέναης νιότης . Η ζωή μας ένα ταξίδι με βάρκα
την ελπίδα
Κομμάτι αναπόσπαστο της ιστορίας του τόπου το Λύκειο
Δοξάτου. Δίδαξε γενιές και γενιές.
Δικαιολογημένα ζητά μια θέση, μια έδρα στην ιστορία. Κέντρο
μνήμης της νεότερης ιστορίας στο πολύπαθο Δοξάτο.
Για τους εργαζόμενους τους ανθρώπους του μόχθου του
καθημερινού, αλλά και τις μανάδες που μεγάλωσαν τα παιδιά και διψούν ακόμη για
μάθηση υπάρχουν τα εσπερινά, με περισσή φροντίδα και αγάπη για κάθε διαφορετική
προσωπικότητα και παρουσία.
Αθλητές του στίβου, της άσκησης , του αγώνα και της ζωής.
Μπροστάρηδες στο δρόμο, στην αντοχή, στην πάλη , στο στόχο για ένα μετάλλιο ,
για ένα χειροκρότημα.
Μακάρι να υπήρχε
συνέχεια.
Σχολείο όμορφο, καλλιτεχνικό στεγάζει τα θαυμάσια έργα του
λαϊκού μας ζωγράφου. Αγνός και ιδεαλιστής δίδαξε με την τέχνη του, άφησε
ανεκτίμητη κληρονομιά , αγάπησε μαθητές και δασκάλους. Ευτυχείς που τον
γνωρίσαμε.
Καθηγητές και προσωπικό με περίσσεια αγάπη για την κάθε
γωνιά , για το κάθε σημείο του σχολείου, Σαν να ήταν το σπίτι μας.
Μηχανολόγοι, γεωπόνοι, ηλεκτρολόγοι , κομμώτριες , γιατροί
και φιλόλογοι, μαθηματικοί, Ξένες γλώσσες, θεολόγοι, γυμναστές , καθηγητές
πληροφορικής όλοι για έναν σκοπό την σωστή επαγγελματική κατάρτιση, την
καινοτομία, τη διάκριση και τον όμορφο αγώνα. Παιδιά με λεβεντιά που
παρελαύνουν καμαρωτά. Συγκίνηση και περηφάνια μετά από κάθε γιορτή, καθοδήγηση
και έμπνευση.
Σεμινάρια, επισκέψεις, συναντήσεις με φίλους.
Η χαρά της επικοινωνίας, η γνώση , η τιμή στους φίλους, αλλά
και στους μαθητές.
Κόσμημα του τόπου το μουσικό Σχολείο. Μας φιλοξένησε όλους ,
αγκάλιασε τις εκδηλώσεις μας , τις έκανε δικές του. Μας εκπροσώπησε επάξια.
Συγκίνηση , διασκέδαση, γνώση. Οι μαθητές του διαπρέπουν, στέκονται δίπλα στους
μεγάλους καλλιτέχνες.
Εμπνευστής της εκδήλωσης
και τιμής των δασκάλων.
Εδώ η συγκίνηση έγινε δάκρυ, η χαρά και η επιτυχία απλόχερη.
Απλά οι μαθητές αυτοί μας δίδαξαν όλα αυτά τα χρόνια.
Άνθρωποι που πέρασαν όλα αυτά τα χρόνια από εδώ. Άλλοι το
θελαν κι άλλοι όχι.
Κέντρο πραγματικό εξυπηρέτησης για όλους. Βραδιές ολόκληρες,
ξενύχτια για να κυλήσουν όλα ομαλά. Σχολεία,
μαθητές , καθηγητές, γονείς και κοινό. Σεμνά και διακριτικά, αλλά και με
έμπνευση πρώτα απ’ όλα για τον δάσκαλο, τον μαθητή , τον γονιό. Ένας χώρος
στήριξης , καθοδήγησης και κυρίως δημιουργικός για όλους.
Αγώνες, απεργίες, εκλογές, με δυναμισμό, μπροστάρηδες σε όλα
τα διεκδικούμενα. Στήριξη για όλους και όλα. Εθελοντισμός και ιδεολογία. Έτσι
να μείνουμε πάντα παιδιά , μακριά από μας, η καπηλεία, η εκμετάλλευση και η
οικειοποίηση των αγώνων.
Πόλος έλξης η Δράμα και τα δρώμενα. Δεχθήκαμε , φιλοξενήσαμε , ξεναγήσαμε και
οργανώσαμε εκδρομές πολιτιστικές, περιβαλλοντικές κ.ά . Υπήρξαν στιγμές
επικοινωνίας και αδελφοποίησης.
Αναμνήσεις , ιστορίες ζωής και δράσης. Αναμνήσεις σχολικής
ζωής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου