Δοξάτο, εύφορος κάμπος στη σκιά του Παγγαίου, και των γειτονικών βουνών.
Μάχες, δρόμοι στρατιωτικοί , αλλά και δρόμοι που διαβαίνει η
σκέψη, η φιλοσοφία,
η θρησκεία, τα αγαθά.
Θέατρο, δράμα, δράση, δρώμενα.
Φύση, νερά και βάπτισμα. Χώμα, πηλός και λάσπη.
Βουνά και κάστρα και προσκυνήματα. Βουνά και μονοπάτια και
φρυκτωρίες.
Δάση και πλοία.Ορυχεία, χρυσός και ασήμι.
Κάμπος και γλεύκος.
Ληνοί και ληνοβάτες. .....
Ίπποι αγέρωχοι, αναβάτες δεινοί. Συνδέουν το χθες με το
σήμερα. Κάτω από το βλέμμα του Παγγαίου στο πέρασμα της αρχαίας Εγνατίας
ανάμεσα σε Αμφίπολη και Φιλίππους το Δοξάτο ορθώνεται θάλλουσα κώμη. Προπύργιο του Ελληνισμού...!
Και πολλοί εζήλωσαν την δόξα του Δοξάτου….
Κι ήρθαν εχθροί και
κούρσεψαν τα υπάρχοντα του τόπου, έσφαξαν τα παλικάρια .
Κι όμως δε λύγισε κανείς. Χαλυβώθηκαν οι συνειδήσεις και το φρόνημα.
Οι γυναίκες μαυροφορέθηκαν, αλλά
δεν έπεσαν. Με ορθό το ανάστημα συνέχισαν....
Μεγάλη τιμή για μας να συνεχίσουμε αυτό το έργο....
.
